Aleancat për të arritur dy të tretat e votave në zgjedhjen e Papës së ri duket se kanë qenë të rëndësishme. “Corriere della Sera” shkruan se në votimin e parë Parolin ishte përpara, por më pas preferencat ndryshuan.
Për të kuptuar se çfarë do të bëjnë presidentët e Shteteve të Bashkuara duhet të presim 100 ditët e para. Për papët, 100 sekonda janë të mjaftueshme për të kuptuar dhe për të zbuluar boshtin rreth të cilit është mbledhur shumica e kardinalëve dhe rreth cilës rrymë do të rrotullohet pontifikati i tij. E njëjta gjë ndodhi edhe për Papa Leonin XIV.
Një frat augustinian, i urdhrit të Luterit, Prevost zgjodhi të mbante një emër sfidues. Ai ka ringjallur zakonin që anëtari i sapozgjedhur t’i bashkohet “dinastisë” së peshkopëve të Romës, por duke e quajtur veten Leon, si miku frang i Françeskut dhe si papa i cili, i paarmatosur, çarmatosi Atilën.
Papa Leoni nuk e propozoi veten si papë në gjysmë të rrugës dhe një kopje të “bergoglianizmit”. Ai vetëm e falënderoi Franceskun dhe kjo nuk ishte një homazh për karrierën që ai e ndihmoi të kishte. Në fakt, ai nënvizoi angazhimin për të vazhduar udhëtimin sinodal, që është duke u zhvilluar në shumë kisha. Një përvojë që nuk ishte emocionuese për të gjithë në formën dhe procesin e saj, por vazhdimësia e së cilës ishte një pikë kthese e rëndësishme; aq e rëndësishme saqë mblodhi më shumë se një të tretën e votave.
Papa Prevost foli në dy gjuhë, italisht dhe spanjisht: por jo në anglisht. Ai e dinte shumë mirë se lindja e tij amerikane në kohë të tjera do të kishte qenë një pengesë për zgjedhjen e tij.
Në fakt, më 4 shkurt, si Kardinal Prevost, ai u përfshi në një polemikë të drejtpërdrejtë me JD Vance dhe mori një qëndrim që në një farë mënyre ishte një linjë kundër letrës së Françeskut drejtuar peshkopëve amerikanë që stigmatizonte politikën e dëbimeve me tone të papara që nga koha e Papa Pius XI. Ai vërtetoi se Trump mund të mburret se ka fituar votën katolike, por nuk mund të presë të ketë fituar katolicizmin.
Brenda 24 orësh, në 4 votime në konklavë u përmbysën parashikimet duke zhvendosur shumë vota në një kohë të shkurtër. Do të duhet pak kohë për të mësuar matjet dhe sasinë. Për momentin, dimë që kardinalët mbi 80 vjeç, që nuk kishin të drejtë të votonin, kërkonin korrigjime të thella në përmbajtjen dhe mënyrat e qeverisjes së Françeskut.
Mesditën e së enjtes u tha se Parolin kishte 49 vota dhe Prevost 38. Shifra që duhen marrë me rezervë, sepse edhe nëse do të ishin pothuajse të vërteta, do të thoshte se kishte 2 kandidatë që këmbëngulnin në dy të tretat e votave, ndërsa një e treta e kardinalëve preferonin të tjerët. Pasdite, ashtu si në vitin 2013, votat u zhvendosën drejt kardinalit amerikan, duke tejkaluar shifrën prej 89.
A mori Prevost vota të “dhuruara” nga ata që mbështetën Parolin? Vota që vinin nga ata që kishin shpresuar për një kardinal që ishte edhe më i vendosur bergoglian, ose të marra nga një vend edhe më i largët se Buenos Aires? Mundet, por ajo që është e sigurt është që këmbëngulja dhe mënyrat me të cilat ata u përpoqën të portretizonin nevojën për një përmbysje anti-bergogliane, përfunduan duke djegur ata që mund ta interpretonin atë. LAJME24